علی بی دندون شد

مامانی الان که دارم اینا رو مینویسم صبح روز جمعه ١ مرداده دو روزی هست که اومدیم شیراز و امروز برمیگردیم گفتم که دندونت شل شده بود با بابایی تصمیم گرفتیم همینجا ببریمت دندونپزشکی که دیروز ظهر بعد از خرید بردیمت کلینیک نزدیک خونه مامان جون

اول که اصلا راضی نمیشدی اما بعد از این که بابا برات عروسک پاتریک رو خرید راضی شدی اما توی دندونپزشکی زدی زیر قولت! و گریه کردی البته خانوم دکتره خیلی با حوصله و خوش اخلاق بود و تو رو تحمل کرد

وقتی از دندونت عکس گرفت گفت دندون نیش بر اثر ضربه از داخل لثه شکسته و از ریشه جدا شده و اگه نکشیمش دندون اصلی رو بر اثر عفونت خراب میکنه و با کلی گریه تو دندونت کشیده شد بابا حسابی ترسیده بود و رنگش پریده بود من سعی کردم خونسرد باشم اما خیلی ناراحت بودم ولی این نیز بگذرد.....

آخه ماشااله به جونت اصلا یه جا نمیشینی و همش تو خونه در حال بپربپری و من اصلا نفهمیدم کی اینجوری شده

حالا من یه پسر ناز بی دندون دارم که باید یه سال صبر کنه تا دندونش در بیاد البته خیلی معلوم نیست فقط وقتی میخندی زشت میشی مامانم!!!!

بعدا عکسارو میذارم فکر کنم خودم چشمت کردم آخه هر وقت به چشمم خوشگل میای یه بلایی سرت میاد!ماشاله هم میگما ولی...!!!!!!

الهی زنده باشی گلم خدا رو شکر به خیر گذشت مامان مثل همیشه عاشقته و برات آرزوها داره خدا تو و بابایی رو برام نگه داره که شما دو تا همه چیز منید.

با همه وجودم میخوامت نازنینم...